Andre Gide’in Kalpazanlar’ı geride bıraktığımız yüzyılın en iyi yüz kitap listesinde yer alan eserlerden biri.
Zaten Gide’e 1947 Nobel Edebiyat Ödülü’nü de kazandırmış.
Açıkça söyleyeyim, ilk 100 sayfası, katmanlı anlatımı, roman içinde roman olması ve karakterlerin birdenbire sökün etmesi, karakterlerin özellikle dış özelliklerinin yeteri kadar ifade edilmemesi (karakterin cinsiyetinin epey sonra öğrenilmesi gibi) nedeniyle beni hayli zorladı.
Ama ilk 100 sayfayı atlattıktan sonra, kendiliğinden aktı kitap. Bir polisiye roman tadında olan “Kalpazanlar”ın finali ise hayli sarsıcı.
Adet olduğu üzere kitaptan bir cümle ile bitirelim;
“Hep böyledir, bir kadın ne kadar boyun eğmiş gibi davranırsa, o kadar mantıklı görünür!”
