Vaktiyle Cavlakiye tarikine mensub olmaya hazırlanan bir derviş berbere gidip
Vur usturayı berber efendi, der.
… Berber dervişin saçlarını kazımaya başlar ve diğer tarafa usturayı vuracakken, mahallenin kabadayısı içeri girer. Doğruca dervişin yanına gider, başının kazınmış tarafına sert bir tokat atarak:
Kalk bakalım kabak, kalk da tıraşımızı olalım, diye bağırır.
‘Dövene elsiz, sövene dilsiz’ olan, halktan gelen her şeyin Hak’tan geldiğine inanan derviş, sabreder. Fakat kabadayının tıraş esnasında da dili durmaz, sürekli alay eder derviş ile: ‘Kabak aşağı, kabak yukarı.’
Nihayet tıraş biter, kabadayı dükkandan çıkar. Henüz birkaç metre gitmiştir ki, kontrolden çıkan bir at arabası yokuştan aşağı hızla üzerine gelerek kabadayıyı altına alıp sürükler. Arabanın oku göğsüne saplanan Kabadayı oracıkta feci şekilde can verir. Gürültüye hızla dışarı fırlayan Berber gördüğü manzara karşısında afallayarak dönüp dervişe bakar, sorar:
Biraz fazla olmadı mı derviş efendi?
Derviş düşünceli bir şekilde cevap verir:
Vallahi gücenmedim ona. Hakkımı da helal etmiştim. Gel gör ki, kabağın da bir sahibi var. O gücenmiş olmalı!
Ne demiş Yunus Emre;
Olsun be aldırma Yaradan yardır…
Sanmaki zalimin ettiği kârdır…
Mazlumun ahı indirir şâhı…
HER ŞEYİN BİR VAKTİ VARDIR…
Sabahların sahibi var…
Ülkenin birinde zalim bir padişah varmış. Aynı ülkede yaşayan çok yetenekli bir demirci ustası başarısı ile her yere nam salinca padişah bu durumdan rahatsız olup demirciye silahlı muhafızları ile haber yollamış. Bir gecede 1 milyon demir çivi yapamazsa sabah kendisini asacagini bildirmiş.
Demirci işe koyulmuş karısı ise dövünmeye başlamış. “ adam” demiş “deli olma kaç git o kadar çiviyi 1 gecede yapamazsın asacaklar seni kaç kurtar canını.” Demirci’nin cevabı SABAHIN SAHİBİ VAR olmuş.
Zavallı karısı hiç bir şey anlamamıs. Adam çiviler yaparken karisi başında hep dövünmeye devam etmiş. Her seferinde kaç git demiş ve her seferinde aynı yanıtı almış. SABAHIN SAHİBİ VAR.. Sabah olmuş… Muhafazları at sırtında çıkmıs gelmiş... Kadın feryat figan... Demirci sakin... Çiviler tabi ki de yetişmemis. Muhafizlar ‘Kaç tane çivi yaptıysan ver hepsini. Çünkü padişah öldü. Tabutu için de çivi lazım” deyince Demirci’nin karısı kalakalmıs. Demirci çivileri teslim ederken yine sakin yine huzur içinde tekrarlamış…
SABAHIN SAHİBİ VAR…
