Çoğu durumda iyileştirme, daha çok şeyi doğru yapmakla ilgili değil, daha az şeyi yanlış yapmakla ilgilidir. Ne demek istediğimi anlamak için Japonya'ya bir gezi yapmamız gerekiyor.
İkinci Dünya Savaşı'nı takip eden on yıllarda, Amerika'daki imalat sanayi gelişti. Amerikan şirketleri, ortalama kalitede birçok ürün üretmelerine rağmen, yıllarca büyüklük ve kârlılık açısından büyüdüler.
Bu sos treni 1970'lerde raylardan kaymaya başladı. Japon firmaları, Amerikalı meslektaşlarını ezmelerine yardımcı olan bir dizi şaşırtıcı değişiklik gerçekleştirdi. Bir New Yorker makalesinin dediği gibi…
"Japon firmaları, "yalın üretim" olarak bilinen şeyi vurguladılar, üretim sürecinden çalışma alanlarının yeniden tasarlanmasına kadar her türlü atığı acımasızca ortadan kaldırmaya çalıştılar, böylece işçiler aletlerine ulaşmak için büküp çevirerek zaman kaybetmek zorunda kalmadı. Sonuç, Japon fabrikalarının daha verimli olması ve Japon ürünlerinin Amerikan ürünlerinden daha güvenilir olmasıydı. 1974'te Amerikan yapımı renkli televizyonlar için servis çağrıları, Japon televizyonlarına göre beş kat daha yaygındı. 1979'da Amerikalı işçilerin setlerini kurması üç kat daha uzun sürdü.” Kaizen, Yalın Üretim ve Süreç İyileştirme gibi ticari moda sözcükler bugün o kadar yaygın ki, Japon stratejisinin inceliklerini geçiştirmek kolay olabiliyor.
Burada belirtmek istediğim temel içgörü, daha iyi olmaya odaklanmak ile daha kötüye gitmemeye odaklanmak arasındaki farktır. Japon televizyon yapımcıları daha zeki işçiler ya da daha iyi malzemeler aramadılar, sadece "Aynı ürünü yapalım ama daha az hata yapalım" dediler. Japon şirketleri daha büyük, daha iyi veya daha kapsamlı bir ürün yaratarak değil, işe yaramayan şeyleri çıkararak gelişti. Bu önemli bir ayrımdır ve sadece televizyonlar için değil, her türden alışkanlıklar, süreçler ve hedefler için geçerlidir.
Burada yaptığımız ayrım, toplama yoluyla iyileştirme ile çıkarma yoluyla iyileştirme arasındadır. Ekleme yoluyla iyileştirme, işe yarayan şeylerden daha fazlasını yapmaya odaklanır: daha hızlı bir araba üretmek, daha güçlü bir hoparlör oluşturmak, daha güçlü bir masa oluşturmak. Çıkararak iyileştirme, işe yaramayanlardan daha azını yapmaya odaklanır: hataları ortadan kaldırmak, karmaşıklığı azaltmak ve gerekli olmayanları ortadan kaldırmak. Bu toplama ve çıkarma kavramları hayatın birçok alanı için geçerlidir.
Eğitim, ek olarak: daha zeki olun, IQ'nuzu artırın, çıkarma: aptalca hatalardan kaçının, daha az zihinsel hata yapın. Yatırım, ek olarak: daha fazla para kazanın, büyüme fırsatları arayın, çıkarma: asla para kaybetmeyin, riskinizi sınırlayın. Web tasarımı, ek: Harekete geçirici mesaj metninizi iyileştirin, dönüşümleri artırın, çıkarma: Ziyaretçilerin dikkatini dağıtan sayfa içi öğeleri kaldırın. Egzersiz yapmak, ek: Antrenmanlarınızı daha yoğun hale getirin, çıkarma: daha az antrenmanı kaçırın. Beslenme, ek: sağlıklı yiyeceklerden oluşan yeni bir diyet uygulayın, çıkarma: daha az sağlıksız yiyecek yiyin.
Bu yaklaşımların çoğu benzer görünüyor, ancak aynı değiller. Yukarıdaki beslenme örneğini ele alalım. Sağlıklı yiyecekler yemek ve sağlıksız yiyeceklerden kaçınmak birbirine çok benziyor. Ancak, ilk durumda odak noktanız “nasıl daha iyi beslenir”, ikinci durumda ise “nasıl daha kötü beslenmez” üzerine odaklanır. Bir senaryoda iyi tarafı kovalamaya çalışıyorsunuz, diğerinde ise olumsuz tarafı sınırlamaya odaklanıyorsunuz.
Dünyadaki neredeyse her yönetici "daha iyi işler yapmak" ister, ancak çok az insan "daha az kötü işler yapmak" ister. Doruk performansları seviyoruz. Her sporcu harika bir oyun oynamak ister. Her işletme sahibi gişe rekorları kıran bir satış yapmak ister. Her yazar çok satan bir kitap çıkarmak ister. Bir sonraki performans düzeyine olan arzumuz, orantısız bir şekilde eğrinin ön ucuna odaklanmamıza neden oluyor.
Hataları ortadan kaldırmak, gelişmenin yeterince takdir edilmeyen bir yoludur. Gerçek dünyada, iyi tarafları yakalamaktansa olumsuz tarafları ortadan kaldırarak performansınızı artırmak genellikle daha kolaydır. Çıkarma toplamadan daha pratiktir. Bu iki nedenden dolayı doğrudur.
İlk olarak, hataları ortadan kaldırmak, en yüksek performansta ustalaşmaktan genellikle daha kolaydır. Bir sürecin her adımını basitçe yazarak, azaltılabilecek veya tamamen ortadan kaldırılabilecek birkaç alan belirleyebilirsiniz. Web sitemde yaptığım en kolay iyileştirmeler, gereksiz her unsuru ortadan kaldırmamın bir sonucuydu.
İkincisi, çıkarma yoluyla iyileştirme, yeni bir performans düzeyi elde etmenizi gerektirmez. Bu yöntem, yapabildiğiniz şeyleri daha sık yapmakla ilgilidir. Bu, yeteneğinizin altında performans gösterme olasılığınızı azaltmakla ilgilidir. Büyük kazançlar elde etmenin en iyi yollarından biri küçük kayıplardan kaçınmaktır.
