Yoğun bir gündem gününde gülsem mi ağlasam mı halleri.  Ben gazeteme hangi haberi yapsam da manşet olsa diye düşünürken, müdürümden gelen telefonla irkildim. 

– “Zeytinburnu Balıklı Rum Hastanesi Yaşlı Bakımevin’ de yangın çıktı olay yerine gitmen lazım.”

El- Cevap  “ Müdürüm, ben gidene kadar yangını söndürürler.”

- “Patron, olay yerine gitmeni istiyor.”  

El-Cevap “Emir, demiri keser” diyerek yola koyuluyorum.

Bu arada Patron aranır;

- “Patron, ben gidene kadar inşallah yangın bitmez.”
( Nasıl bir duaysa benim ki. Millet can derdinde ben haber)

- “Yetişirsin sen. Metrobüse bindin mi hemen ordasın.” 
Patrondan gelen motivasyonla, nasıl bir iş aşkına geldiysem.                        

Metrobüse binilir, Cevizlibağda inilir. Yetişmem lazım. Taksi çevirmeye çalışıyorum. 

“Abla, şoför değişim saati” - “Hanımefendi, taksiyi öbür arkadaşa teslim edeceğim.”
Yemezler, kısa mesafe. Hele ki olay yerine gideceğimi söyleyince hiç yüzüme bakmadılar. Ah vaktim olsaydı siz de haberlik konuydunuz ancak habere yetişmem lazım. O arada arkamdan gelen sese yöneldim. Bir başka taksici arkadaş; 

- “Abla nereye gidiyorsan ben götüreyim.”
- “Hastanede yangın çıktı, haber için yetişmem lazım”
- “Atla abla. Ben yetiştiririm seni”

Ben de hareket şu:
- “ Taksici kardeş, çabuk olay yerine çek. Habere yetiştir.” 
- “ Abla, hep bu anı bekledim. Aynen öndeki taksiyi takip et der gibi.” 

Taksici kardeş ile koyu muhabbete varılır.  10 dakika içinde ‘şeceremizi’ çıkardık.
-“Abla, benim adım Furkan. Beni de haber yapsana.”
- “Söz, Furkan kardeş. Sen beni yetiştir, ben de seni köşemde yazacağım.”

( Telefon numaralarımızı aldık, sosyal medyada birbirimiz ekledik. Ve kendisine gazetemizi ulaştırmak için elimizden geleni de yapacağız. Hatta Furkan kardeş seni asistanım ilan ettim, buradan duyurulur sana)
Ve olay mahallîne varılır. Fotoğraflar çekilir, notlar alınır. Olay yeri koklanır. Görev tamamlanır. ( Bu kısımda, Patronuma çalışma azmim duyuruluyor )

- “Furkan kardeş, beni alabilir misin?” - “Hemen, abla emrin olur.”
Taksicilik görevini hakkı ile yapan, beni olay mahalline vaktinde yetiştiren Furkan kardeşe alkış.