DUY BENİ
Duy beni sevdiceğim yanmakta bak yüreğim
Ne kadar sevdiğimi aşkım sen bilmelisin.
İstemem hiç gitmeni sızlıyor sol küreğim
Dağı taşı aşsan da aşkım sen gelmelisin.
Sensiz günlerim harap, geceler oldu viran
Nefes alamıyorum nerde kalbimi saran
Bilinmez bir dertteyim hani halimi soran
Bu kötü kaderimi aşkım sen silmelisin.
Kapım çalındığında yüreğim hoplamakta
Sevdanın bahçesinde gülleri toplamakta
Ayrılığın acısı hançerler saplamakta
Yitirdim hayalleri aşkım sen bulmalısın.
Ulaşılmaz yerdesin yanına gelemem ki
Kalbimde hep sen varsın kimseye gülemem ki
Aramızda engeller yolları bilemem ki
Ferhat gibi dağları aşkım sen delmelisin.
Bakılmaktan eskimiş yırtık soluk bir resim
Çok çok uzaklardasın ulaşmıyor ki sesim
Ecel zamanı gelip verirsem son nefesim
Sensiz ölüp gitsem de aşkım sen gülmelisin.
Dünya tersine dönse inan ki gözümde yok
Leylayım Mecnunuma, o da sinemde bir ok
Şu yalancı dünyada yarı açım yarı tok
Nefesim de kesilse aşkım sen olmalısın.
(Kırklareli – 10.01.2008)
