Aşk güzel bir duygu. İnsanı kamçılayan, hayatımıza yön veren. Bizi şekillendiren.

Gülümsediğinizi görür gibi oldum. “Hadi canım hep aşk, aşk başka konu yok mu?” dediğinizi de.” Amma bu sefer ki ‘Aşk’görev aşkı.
Ben mesleğime aşık biriyim. Araştırma haber yapacaksam mutlaka yerinde uygulamalı ve konuyu kendim bizzat yaşamalıyım.
Bir kanun var kadınlarımız İETT otobüslerinde yolculuk yaparken gece 22.00 ve 05.00 saatleri arasında durak harici dışında istedikleri güvenli bir alanda inebilirler.
Konu bu olunca dedim ki kaç kadınımız bu uygulamadan haberdar?
Kaç şoför arkadaş bu mevzuatı biliyor ve uyguluyor?
O zaman hemen yerinde uygulamalı ve şoför arkadaşları test etmeliyim diyerek gece 23.00 de yollara düştüm.
Gece 23’den saat 02.00’ye kadar o araba benim, bu araba benim dedim ve görevi başlattım. 
Tam 10 arabaya binip indim.
Ne geceydi ama..
Yeri geldi kahkahalarla güldüm yeri geldi sinirlendim.
Bu arada 10 şoför arkadaştan sadece 2 tanesi kurallara uydu.
Geceden size en unutulmaz iki anı.
Gülmece..
Durağı geçtim, araba biraz ilerleyince şoför arkadaşın yanına giderek müsait bir yerde inebilir miyim diye sordum.
- Ama burada durak yok ki!
- Ben inmek istiyorum.
Bu arada şofòr arkadaş olayı çark etti.
Şoför arkadaştan gelen 
El- Cevap
- “Evet, sizin gece 10’dan sonra inme hakkınız var.
Şöyle müsait bir alana çekeyim.
En doğal hakkınız. Zaten kural olmasa bile biz kadınlarımıza saygılıyız. İhtiyacınız olan her yerde biz size yardımcı oluruz.”
Gerek kalmadı. Ben gazeteciyim haberi araştırıyorum diyerek bu duyarlı davranışına teşekkür ettim.
Bu arada bi koyu muhabbet başladı aramızda sormayın. 
Yedi sülalesini 5 dakikada öğrendim. Bir çay kahvemiz eksikti )))
Iyi yolculuklar dileyerek  başka bir araca bindim.
Sinirlenmece..
Yıne durak dışı şoför arkadaşın yanına giderek müsait yerde inebilir miyim acaba diye sordum.
- Hayır inemezsiniz
- Ama neden?
- Hanıfefendi, durak dışı sizi indiremem.
- Benim yasal hakkım, böyle bir mevzuat var. Lütfen durur musunuz?
- Hayır, başınıza birşey gelse sorumlusu kim olacak?
- Güvenli alanda durun.
- Hayır. Ben durduğumda arkadan başka bir araç bize çarparsa?
- Mesafeyi koruyun, önleminizi alın.
- Hayır hanımefendi duramam..
Tabi ki sinirlendim mi, evet.
Ve yolun sonuna geldik.
Son durak.
Bir baktım ki benden başka da yolcu kalmamış.
Şoför arkadaş başladı anlatmaya..
Neden indirmediğini güzel bir şekilde anlattı.
Hak verdim mi? Evet.
Ama ben de haklıyım.
Kanun var, hakkım var.
Yine koyu bir muhabbete daldık
Ne var bende bilmiyorum insanların 7 kuşak nesline inip hayat hikayelerini öğreniyorum.
Arkadaşın evdeki sorunlarına kadar öğrendim.
Bu arada bu arkadaş ile hemşeri çıktık, biraz daha irdelesem akraba da çıkabilirdik.
Arabadan inilir.
Bir an durdum, düşündüm.
Gülsem mi ağlasam mı bilemedim.
Sanırım yanlış meslek seçtim.
Ben;
Psikolog olmalıymışım.
Ne görev aşkıymış bende ki arkadaş. 
Hem gazeteciliğimi icra ettim hem de dert dinledim.
Bir nebze de olsa dertlerine dinleyerek çare olabildiysem ne mutlu bana.
Şoför arkadaşlara selam olsun.
Ne yaparsanız yapın Aşk ile yapın..
Sevgiyle ve daima Aşkla kalın