Nedense kimse bilmez yürekteki yangını
Her kıştan sonra bahar, devamında yaz gelir
Eğer ki bu yaşamda bulamazsan dengini
Yürekteki korların peşinden avaz gelir
Erirken için için gözden süzülen nedir
Kan mı , yaş mı bilinmez anda çözülen nedir
Anlamak zor gerçekten aşkta bezilen nedir
Birazcık vazgeçersen cilve gelir naz gelir
Çoğu seyrine çıkar hep gülerler haline
Arada ağıt yakıp ağlarlar ahvaline
Sağ salim ulamışsan koştuğun mahaline !
Çengiler çabuk başlar arkasından saz gelir
Ne kötü güne kaldık bilmiyor can cananı
Çabuk hiçe sayıyor aşk odunda yananı
Yalancı çıkararak kendine inananı
Umulmadık anlarda bir de acı söz gelir
Ağlama ey yüreğim, bunlar sana yakışmaz
Zerre sevgisi olan kem gözlerle bakışmaz
İyi kötü ayrılır bir yürekte çakışmaz
Bunu başardığında dünya bile vız gelir
Çaresizlik boynumda dizlerim ondan yorgun
Acılardan örülmüş sensizlik denen vurgun
Nasıl susarım bilmem, nasıl olurum durgun
Her şeyimi anlatsam sanırım ki giz gelir !
Yavaş yavaş tükenip bitiyorken ışığım
Dosteli haykırıyor ben güzele aşığım
Bakma suskunluğuma sen benim yakışığım
Sana ömrümü versem inanırım az gelir
