Umutlarım, düşlerim terketti birer birer
Sadece ben kalmışım gecenin ortasında
Sanma sensizliklerim ömür boyunca sürer
Bir ummana dalmışım gecenin ortasında
Hiç kimseden korkmadan sen dedi coştu dilim
Yıldızlar kayıp durur, sermiş mehtaba kilim
Yokluğun sancısında saklansa da ecelim
Seni kendim bilmişim gecenin ortasında
Duvarlara kim bilir, nelerin izi sindi
Hangi sevinçler saklı, hangi acılar dindi
İçimdeki o çocuk, acep kaç kez sevindi
Sanki ahın almışım, gecenin ortasında
Gönlümün yaylasından garip bir aşık geçmiş
Deli dolu ve hırçın, sanırsın öfke biçmiş
Yürek yaralarımdan, sağıp çok şerbet içmiş!
Yanlış kapı çalmışım, gecenin ortasında
Sabaha mı yakınsın yoksa akşam mı kalan
Şafak attı sen yoksun , söyle bu da mı yalan
Anılar tüm dünyamı ettiler zaten talan
Nasıl düşe dalmışım, gecenin ortasında
Farkedilmez şu anda yeşillerim, allarım
Ne yapsam güzel değil, baktırdığım fallarım
Dizim bağı çözülmüş, kalkmaz olmuş kollarım
Demek kendim salmışım, gecenin ortasında
Kimdir bu işte suçlu, karanlıklar mı zalim
Gece bize öğretti olmayı aklı selim
Bir sensizlik şarkısı çalıyorken Dostelim
Sensiz nasıl gülmüşüm, gecenin ortasında
