“İnsan” Arapça bir kelime.
Ve anlamı “unutan” demek.
İyiliği unutan, vefayı unutan, nasibi unutan, kendini unutan, en önemlisi ölüm acısını unutan.
Ve İnsan, öldükten sonra ne kadar çabuk unutulduğunu görse kimseye kendini beğendirmek için çabalamazdı.
İnsan en çok sınanmak İçin var, hem de en güvendiği, en iyi bildiği yerden.
Konuştuğunun kölesidir insan. Kınamadığını yaşamadan ölmez. Hazzetmediği burnunun dibinde düşer, giden geleni aratır.
İnsan işte..
Şaşar, beşer, yaratılanı sever yaratandan ötürü..
