Köydeki el dokuma geleneği, özellikle yaşlıların ve son temsilcilerin çabalarıyla sürdürülmeye çalışıyor. 65 yaşındaki Münevver Yılmaz, köylerindeki geleneksel dokumaları gençlere öğretmenin zorluğundan bahsediyor.
Dastar, çanta, dırmaç gibi ürünlerin günümüzde modern ipliklerle yapıldığını ancak köylerinde hala kullanıcılarının olduğunu belirtiyor. Bu el sanatlarının öğrenilmesi ve devam ettirilmesi için köy halkının bir araya gelerek imece usulüyle çalıştığını, bu sürecin eğlenceli bir şenlik havası yarattığını dile getiriyor.
Emine Kirman ise dokunan ürünlerin köydeki çok amaçlı kullanımından bahsediyor; dastarın zemin örtüsü olarak kullanılmasının yanı sıra çeyizlerde önemli bir yer tuttuğunu vurguluyor.
Eskiden yün ipliklerin doğal boyalarla renklendirilerek dokunduğunu ancak günümüzde renkli ipliklerin kullanıldığını belirtiyor. Şehirde bu dokumaların nostalji amaçlı kullanıldığını, gençler arasında ise ilginin azaldığını ifade ediyor.
Bu özgün dokuma geleneği, köydeki yaşlı nüfus tarafından yaşatılmaya çalışılırken, gençler arasında ilginin azalmasıyla geleceği belirsizliğe doğru sürükleniyor.
